Ο αιώνιος Ύμνος της Αγάπης

Μεταβυζαντινὰ μελίσματα καὶ λυρίσματα βιβλικοῦ λόγου




Κείμενα: Ἠλία Β. Οἰκονόμου ’Aθῆναι 2006


Ὅποιος δὲν ἀγαπᾶ, δὲ γνωρίζει τὸ Θεό, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη. Ἡ πλέον δυσπρόσιτη ἔννοια, τὸ πλέον ἀσύλληπτο Ὄν, ὁ Θεὸς ἔχει ἕνα εὐχερέστερο γιὰ τὸν ἄνθρωπο τρόπο συλλήψεως, τὸ βίωμα τῆς ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸ Θεὸ καὶ συνεκδοχικῶς πρὸς τοὺς ἀνθρώπους, καὶ πρὸς τὸν ἑαυτό μας εἶναι ἔμφυτη, δηλαδὴ ἀδίδακτη, ὅπως ἔγραψε πρὶν ἀπὸ 16 αἰῶνες ὁ Μ.Βασίλειος. Ἀλλὰ τὸ ἔλλειμμα τῆς τριπλῆς ἀγάπης εἶναι τὸ καίριο παθολογικὸ σύμπτωμα τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ προσδιορίζεται καὶ ὡς Νεωτερικότητα , ὡς Νέα Ἐποχή, καὶ ὡς Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Τὴν ἀπόσβεση τοῦ ἐλλείμματος ἀπὸ τὴ ζωὴ τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, μιᾶς κοινωνίας, ποὺ θέλει νὰ ἀγαπᾶ καὶ νὰ ἀγαπᾶται, ἐπιχειρεῖ νὰ ὑποβοηθήση τὸ, συμβατικῶς, χαρακτηριζόμενο ὡς «ὁρατόριο», πράγματι δὲ μέλισμα, δηλαδὴ μελωδία, καὶ λύρισμα, δηλαδὴ λυρικὸς λόγος. Ἡ πηγὲς τοῦ ἔργου προέρχονται ἀπὸ τὴν Παλαιὰ καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, ποὺ εἶναι σεβάσμια κείμενα ἡλικίας 2000 ἕως 3000 ἐτῶν.Τόσο παλαιὸς εἶναι ὁ πόθος καὶ τὸ παναθρώπινο αἴτημα τῆς ἀγάπης.
Ἡ σύγχρονη μορφὴ τοῦ βιβλικοῦ λόγου ἐντάσσεται σὲ τέσσερα αὐτοτελῆ μελίσματα, καὶ κορυφώνεται στὸ πέμπτο.


Τὰ πρῶτα τέσσαρα μελίσματα τοῦ Αἰώνιου Ὕμνου ἀναφέρονται στὴν καθημερινότητα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ὅπως τὴν ἀντιλαμβάνεται καὶ τὴν ἐξυμνεῖ ὁ ἄνθρωπος. Σὲ αὐτὰ ἀπουσιάζει ἡ λέξη ἀγάπη, ἀλλὰ ὑπάρχει τὸ θεϊκὸ γεγονὸς τῆς ἀγάπης. Παρέλκει ἡ χρήση τῆς λέξεως, ἐπειδή, ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὴν κορύφωση τοῦ πέμπτου μελίσματος , ἡ φράση «ἀγάπη τοῦ Θεοῦ» εἶναι περιττολογία, ἀφοῦ ὁ Θεὸς εἶναι ἡ ἀγάπη. Στὸ πέμπτο μέλισμα χρησιμοποιεῖται ἡ λέξη ἀγάπη, ὡς ἀνθρώπινη ποιότητα καὶ ἐκδήλωση .

Στὸ πρῶτο μέλισμα ὑμνεῖται ἡ ἀσύγκριτη πηγὴ τῆς ἀγάπης , ὁ Θεός. Στὸ δεύτερο μέλισμα ἐκφράζεται ἡ εὐχαριστία πρὸς τὸ Θεὸ γιὰ τὴν κατασκευὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Στὸ τρίτο μέλισμα ἐξαίρεται ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ σὲ κάθε στιγμὴ τῆς ζωῆς. Στὸ τέταρτο μέλισμα ἐξυμνεῖται ἡ ἀναπόφευκτα παροῦσα στὴ ζωή μας ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Στὸ πέμπτο μέλισμα, ποὺ εἶναι τὸ κορυφαῖο, ἐξυμνεῖται ἡ ἀγάπη τοῦ ἀνθρώπου στὶς τρεῖς πτυχές της. Ἡ διαλεκτικὴ σχέση ὅλων τῶν δυνατοτήτων τοῦ ἀνθρώπου σὲ σχέση μὲ τὴν ἀγάπη ( τὸ ἄν, τὸ ἀλλὰ ,καὶ τὸ τότε). Ἀντιδιαστέλλεται ὑμνητικὰ ἡ ἀγάπη ἀπὸ τὶς ἀρνητικὲς καὶ ταυτίζεται μὲ τὶς θετικὲς ποιότητες τῆς ζωῆς. Ὑμνεῖται ἡ ἀγάπη τοῦ ἀνθρώπου συγκριτικὰ μὲ τὴ γνώση του καὶ τὸ μέλλον της. Καὶ ὁ ὕμνος κορυφώνεται μὲ τὴ συγκριτικὴ ὑπεροχὴ τῆς ἀνθρώπινης ἀγάπης, λόγω τῆς προελεύσεώς ἀπὸ τὴν ἀσύγκριτη πηγὴ , τὸ Θεό.

Ὁ συνθέτης τοῦ πρωτοτύπου καὶ ἰδιαιτέρως ἀπαιτητικοῦ μουσικοῦ μέλους , ἐκγυμναστὴς τῆς χορῳδίας καὶ τῆς παραδοσιακῆς ὀρχήστρας εἶναι ὁ (παλαιὸς φοιτητής μου) Πρωτοπρεσβύτερος π. Χρῆστος Κυριακόπουλος. Προσωπικὰ τὸν εὐχαριστῶ ἐκ μέσης καρδίας, ἐπειδὴ πρῶτον μὲ προεκάλεσε νὰ τοῦ δώσω ἕνα κείμενο γιὰ νὰ τὸ μελοποιήση καὶ δεύτερον, ἐπειδὴ τὸ ἐμελοποίησε, ἀξιοποιώντας τὶς πλούσιες δυνατότητες τῆς βυζαντινῆς καὶ δημοτικῆς μουσικῆς παραδόσεώς μας. Αὐτὴ ἡ παράδοση ἐμπερικλείει, ὅπως εἶναι γνωστό, τὴν ἀρχαιοελληνικὴ μουσικὴ κληρονομιὰ καὶ ἐπιβιώνει, ἐκτὸς τῆς θείας λατρείας τῶν Ὀρθοδόξων, καὶ στὸ παραδοσιακό μας τραγούδι.

Σᾶς παραδίδω (διὰ τῆς χορωδίας καὶ τῶν μουσικῶν ὀργάνων) τὸν αἰώνιον ὕμνο τῆς ἀγάπης ,καὶ ἐσᾶς στὸν Αἰώνιο Ὕμνο τῆς Ἀγάπης, ὡς αἰχμαλώτους του*.


Ἠλίας Β.Οἰκονόμου,
Ὁμότιμος καθηγητὴς τοῦ Ἐθνικοῦ καὶ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


* Προλόγισμα κατὰτὴν πρώτη δημόσια ἐκτέλεση τοῦ ἔργου, Κηφισιὰ 21. Δεκεμβρίου 2006


***************************** ************************

Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ<
Μεταβυζαντινὰ μελίσματα καὶ λυρίσματα βιβλικοῦ λόγου


********************************************************



ΤΟ ΜΕΛΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΣΥΓΚΡΙΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ



Κορυφαῖος( ἀπὸ ψηλὸ βῆμα, ἄμβωνα)
Ποιὸς κράτησε στὴν χούφτα του ὅλου τοῦ κόσμου τὰ νερά;

Χορός (εἰσερχόμενος ψάλλει ἀργά)
Κανείς! Κανείς! Ποτέ!

Κορυφαῖος
Ποιὸς μέτρησε τῶν οὐρανῶν τὴν ἔκταση μὲ τὴν παλάμη του;

Χορός
Κανείς! Κανείς ! Ποτέ!

Κορυφαῖος
Ποιὸς ἔπιασε στὰ τρία δάχτυλά του ὅλης τῆς γῆς τὸν κουρνιαχτό;

Χορός
Κανείς! Κανείς ! Ποτέ!

Κορυφαῖος
Ποιὸς ζύγισε σὲ ζυγαριὰ τοὺς λόφους καὶ τὰ βουνὰ τῆς γῆς;

Χορὸς
Κανείς! Κανείς ! Ποτέ!

Κορυφαῖος
Ποιὸς ὥρισε τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καὶ πότε;

Χορός
Κανείς! Κανείς! Ποτέ!


Κορυφαῖος
Ποιὸς Τοὔδωσε γνώσεις καὶ συμβουλές;

Χορός
Κανείς ! Κανείς! Ποτέ!

Κορυφαῖος

Ποιὸς Τὸν δίδαξε δικαιοσύνη καὶ σύνεση;

Χορός
Κανείς! Κανείς! Ποτέ!

Κορυφαῖος(ἀργά,συμπερασματικά)

Ὅλοι οἱ λαοὶ τῆς γῆς σὰν τὴν τελευταία σταγόνα, ποὺ στάζει ἀπ’
τὸ κανάτι τοῦ κρασιοῦ , ἤ σὰν τὸ μόριο τῆς σκόνης, ποὺ δὲν ζυγίζεται.

Χορός
Ὅλοι οἱ λαοὶ τῆς γῆς τίποτε μπροστά Του!

(Παρατεταμένο διάψαλμα ὀργάνων)



ΤΟ ΜΕΛΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Κορυφαῖος
«Ἐσὺ ἔφτιαξες ὅλη τὴν ὕπαρξή μου. Μὲ ὕφανες μέσ’ τὴν κοιλιὰ
τῆς μάνας μου».
Χορός
«Σ’εὐχαριστῶ, ποὺ μ’ ἔκανες πλᾶσμα Σου τόσο θαυμαστό!».

Κορυφαῖος
«Μὲ εἶδες τελειωμένο κιόλας, ὅταν ἤμουνα μᾶζα ἀσχημάτιστη ἀκόμα ».
Χορός
«Σ’εὐχαριστῶ, ποὺ μ’ ἔκανες πλᾶσμα Σου τόσο θαυμαστό!».

Κορυφαῖος
«Τὸ σῶμα μου δὲ Σοῦ ἦταν ἀθέατο, ὅταν σχηματιζόμουνα κρυφὰ
κι’ ἀναπτυσσόμουνα στῆς γῆς μάννας μου τὴ μήτρα»’
Χορός
«Σ’εὐχαριστῶ, ποὺ μ’ ἔκανες πλᾶσμα Σου τόσο θαυμαστό!».

Κορυφαῖος
«Καὶ στὸ βιβλίο Σου ὅλες γραμμένες οἱ μέρες μου, ποὺ πρόβλεψες
γιὰ μένα, ἀκόμα πρὶν ὑπάρξουν».
Χορός
«Σ’εὐχαριστῶ, ποὺ μ’ ἔκανες πλᾶσμα Σου τόσο θαυμαστό!».

Κορυφαῖος
«Θεέ μου, πολύτιμες γιὰ μένα οἱ ἄπειρες προθέσεις Σου».
Χορός
«Σ’εὐχαριστῶ, ποὺ μ’ ἔκανες πλᾶσμα Σου τόσο θαυμαστό!».

Κορυφαῖος
«Ἄν τὶς μετροῦσα, ἀπὸ τὴν ἄμμο τῆς θαλάσσης θἆταν περισσότερες».
Χορός
«Ὅλα ὅσα ἔκαμες εἶναι κόσμημα , κι’αὐτὸ καλὰ τὸ ξέρει ἡ ὕπαρξή μου. ».

Κορυφαῖος καὶ χορός
«Σ’εὐχαριστῶ, ποὺ μ’ ἔκανες πλᾶσμα Σου τόσο ζηλευτό!».

(Παρατεταμένο διάψαλμα ὀργάνων).



ΤΟ ΜΕΛΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ


Κορυφαῖος (γοργά)
Μὲ διερεύνησες καλὰ καὶ μὲ γνωρίζεις, Κύριε!

Χορὸς ( ἀργά )
Καὶ ξέρεις, ποτὲ εἶμαι καθιστὸς καὶ πότε ὄρθιος στέκω.
Ἀπὸ μακρυὰ τὶς διαθέσεις μου γνωρίζεις.

Κορυφαῖος
Καὶ βλέπεις ἄν ἐνεργῶ ἤ ἄπραγος παραμένω. Τὸ κάθε βῆμα μου κατέχεις.

Χορός
Καὶ πρὶν στὴ γλῶσσα μου ἀνέβη ἡ λέξη, τὴ ξέρεις κιόλας!


Κορυφαῖος
Ἀπὸ παντοῦ μὲ περιβάλλει τῆς προστασίας Σου τὸ χέρι.

Χορός (ἀργά)
Ἀξιοθαύμαστο εἶναι πόσο καλὰ μὲ ξέρεις. Ὑπέροχο! Νὰ τὸ συλλάβω ἀδυνατῶ.

(παρατεταμένο διάψαλμα ὀργάνων)





ΤΟ ΜΕΛΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΑ ΠΑΡΟΝΤΟΣ



Κορυφαῖος
Ποῦ μακρυά νὰ πάω ἀπὸ τὸ πνεῦμα Σου!;

Χορός
Καὶ πῶς νὰ ξεφύγω ἀπὸ τὴν παρουσία Σου!;

Κορυφαῖος
Ἄν πετάξω στὸ διάστημα κι’ ἄν περπατῶ στοὺς οὐρανοὺς...

Χορός (παρεμβαίνοντας κοφτά)
Ἐσύ ‘σαι ἐκεῖ!

Κορυφαῖος
Ἄν στρώσω τὸ κλινάρι μου στῆς γῆς τὰ βάθη καὶ τὸν Ἅδη...

Χορός (παρεμβαίνοντας ,κοφτά)
Μπροστά μου εἶσαι πάλι!

Κορυφαῖος
Ἄν ξεδιπλώσω τὰ φτερά μου καὶ πετάξω ’κεῖ , π’ ὁ ἥλιος ξεμυτᾶ,
ἤ ἐκεῖ ποὺ βαπτίζεται στῆς θάλασσας τὴν ἅλμη....

Χορός (παρεμβαίνοντας, κοφτά)
Κι’ ἐκεῖ θὰ μὲ καθοδηγεῖ τὸ χέρι Σου , καὶ θὰ μὲ κρατάει ἡ εὔνοιά Σου.

Κορυφαῖος
Κι’ ἄν πῶ, ἄς μὲ σκεπάσει τὸ σκοτάδι, κι’ἄς γίνει νύχτα γύρω μου
τὸ φῶς...


Χορός (παρεμβαίνοντας, γοργά)
Κι’αὐτὸ δὲ θἆναι γιὰ Σένα σκοτεινό, ἀφοῦ σὰ μέρα καὶ τὴ νύχτα
θά φωτίζεις!

(παρατεταμένο διάψαλμα ὀργάνων )




ΤΟ ΜΕΛΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΟΡΥΦΑΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ

Κορυφαῖος (ἐξαγγελτικά , ἀπ’ ἄμβωνος)
« Ἀκοῦστε εὐσεβεῖς , ἀσεβεῖς καὶ ἀμφιβάλλοντες. Θὰ σᾶς ψάλω σὲ ὕψος καὶ σὲ πλάτος, συγκριτικὰ καὶ χρονικά, τὶς τρεῖς ἀλληλένδετες ἀγάπες τοῦ ἀνθρώπου. Θὰ σᾶς τραγουδήσω τὴν πιὸ μεγάλη ἐντολὴ, ποὺ εἶναι τρεῖς μαζί, σὰν τὴν Ἁγιὰ Τριάδα. Γιὰ τὴν τέλεια ἀγάπη ποὺ ἐκτοπίζει τὸ φόβο ἀπ’ τὶς ψυχές. Γιατὶ ὁ φόβος φωλιάζει ὅπου ὑπάρχει κενὸ ψυχῆς καὶ ἄδειος ἀπὸ ἀγάπη χῶρος».

( παιάνισμα ἐγχόρδων)

Κορυφαῖος ( ἀργά καὶ μεγαλόπρεπα)
«Πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή, «Ν’ ἀγαπᾶς τὸν Κύριο τὸ Θεό σου...»

Χορός (παρεμβαίνοντας ὁρμητικά)
« Μὲ ὅλη τὴν καρδιά σου,
Μέ ὅλη τὴ ψυχή σου,
Μὲ ὅλο σου τὸ νοῦ
καὶ τὴ διάνοιά σου».

Κορυφαῖος
«Ἡ δεύτερη ἰσότιμη μὲ τὴν πρώτη καὶ διπλῆ ...»

Χορὸς (παρεμβαίνοντας)
«Ν’ἀγαπᾶς τὸν πλησίον σου, ὅπως τὸν ἑαυτό σου».


Κορυφαῖος
«Ναί! Καὶ τὸν ἑαυτό σου. Γιὰ νἄχεις τὸ μέτρο γιὰ τὴν ἰσάξια ἀγάπη πρὸς τοὺς ἄλλους».

Χορὸς
«Καὶ τὴν ὑπέρτιμη πρὸς τὸ Θεό σου»
(παιάνισμα ἐγχόρδων)

Κορυφαῖος
Καὶ τώρα, θὰ σᾶς ψάλω τὸ «ΑΝ», τὸ «ΑΛΛΑ» καὶ τὸ «ΤΟΤΕ»
τῆς γνώσης καὶ τῆς ἀγάπης».
(παιάνισμα)


Κορυφαῖος
«ΑΝ μπορῶ νὰ μιλάω ὅλες τὶς γλῶσσες τῶν ἀνθρώπων πάνω στὴ γῆ»,

Χορὸς (παρεμβαίνοντας)
«Καὶ τῶν ἀγγέλων, καὶ τῶν ἀγγέλων».

Κορυφαῖος
« Καὶ χειρίζομαι ἄριστα καὶ τὶς ἠλεκτρονικές...ΑΛΛΑ
( μικρὴ παύση) δὲν ἔχω ἀγάπη γιὰ τοὺς ἄλλους...»

Χορὸς (παρεμβαίνοντας ὁρμητικά)
«ΤΟΤΕ τὰ λόγια μου ἀκούγονται σὰν ἦχος χάλκινου σήμαντρου,
ἤ σὰν κούφιος ἀλαλαγμὸς κυμβάλου».

Κορυφαῖος
«ΚΙ ΑΝ ἔχω χάρισμα προφητικὸ καὶ εἶμαι κάτοχος ὅλων τῶν μυστηρίων,
τῆς γνώσης ,τῆς ἐπιστήμης καὶ ὅλης τῆς τεχνολογίας...»,

Χορὸς (παρεμβαίνοντας ὁρμητικά)
«κι’ ἄν ἀκόμη ἔχω ὅλη τὴν πίστη, καὶ μετακινῶ μὲ αὐτὴ βουνὰ »

Κορυφαῖος( μὲ ἔμφαση καὶ μικρὴ παύση)

«ΑΛΛΑ ...δὲν ἔχω ἀγάπη γιὰ τὸν δίπλα μου γνωστὸ ἤ ἄγνωστο..»

Χορὸς (παρεμβαίνοντας ὁρμητικὰ καὶ ἔντονα)
«ΤΟΤΕ εἶμαι ἕνα τίποτα! Ἕνα μηδενικό! Ναὶ ἕνα μηδενικό!»

(παιάνισμα ἐγχόρδων)

Κορυφαῖος
«ΚΙ ΑΝ σκορπίσω τὰ ὑπάρχοντά μου ὅλα στοὺς φτωχοὺς..»

Χορὸς (παρεμβαίνοντας)
«ΚΙ ΑΝ παραδώσω στὴ φωτιὰ τὸ σῶμα μου γιὰ ὁλοκαύτωμα ...»

Κορυφαῖος ( μὲ ἔμφαση καὶ μικρὴ παύση)
«ΑΛΛΑ... δὲν ἔχω ἀγάπη..»

Χορὸς (παρεμβαίνοντας)
«ΤΟΤΕ , αὐτὸ σὲ τίποτε δὲν μὲ ὠφελεῖ!»
(παιάνισμα ἐγχόρδων)
*
Κορυφαῖος
«Ἀγαπητοί μου ! Τὶ εἶναι καὶ τὶ δὲν εἶναι ἡ ἀγάπη, πρέπει νὰ μάθετε. Ἡ ἀγάπη..»
[Οἱ χοροὶ παρεμβαίνουν, ἀντιφωνικὰ, ἀργὰ καὶ ἔντονα]

Ἀνδρικὸς χορὸς
«Ἡ ἀγάπη ἔχει μακροθυμία»

Γυναικεῖος χορὸς
«Ἡ ἀγάπη ἔχει καλοσύνη»

Ἀνδρικὸς χορὸς
«Ἡ ἀγάπη δὲν εἶναι ζηλόφθονη»

Γυναικεῖος χορὸς
«Ἡ ἀγάπη δὲν εἶναι κομπασμός»,

Ἀνδρικὸς χορὸς
«Ἡ ἀγάπη δὲν εἶναι ὑπερηφάνεια»

Γυναικεῖος χορὸς
«Ἡ ἀγάπη εἶναι εὐπρέπεια»

Ἀνδρικὸς χορὸς
«Ἡ ἀγάπη δὲν εἶναι ἐγωϊσμός»,

Γυναικεῖος χορὸς
«Ἡ ἀγάπη δὲν εἶναι ἐρεθιστικότητα»,


Ἀνδρικὸς χορὸς
« Ἡ ἀγάπη λησμονεῖ τὸ κακὸ ποὺ ἔκαναν»,

Γυναικεῖος χορὸς
«Ἡ ἀγάπη δὲν χαίρεται γιὰ τὸ στραβὸ πού γίνεται»,

Ἀνδρικὸς χορὸς
«Ἡ ἀγάπη συμμετέχει στὴ χαρὰ γιὰ τὸ σωστό».

Γυναικεῖος χορὸς
«Ἡ ἀγάπη ὅλα τ’ ἀνέχεται,»

Ἀνδρικὸς χορὸς
«Ἡ ἀγάπη ὅλους τοὺς ἐμπιστεύεται»

Γυναικεῖος χορὸς
«Ἡ ἀγάπη γιὰ ὅλα ἐλπίζει»,

Ἀνδρικὸς χορὸς
«Ἡ ἀγάπη σ’ὅλα κάνει ὑπομονή » .

Κορυφαῖος
«Ἡ ἀγάπη δὲν θὰ πάψη ποτὲ νὰ ὑπάρχει!»

Κορυφαῖος
«Ἡ γνώση εἶναι προσωρινὴ .Κι’ἄν τὰ μηνύματα τῶν προφητῶν θὰ πάψουν νὰ ὑπάρχουν»,

Χορὸς
«Καὶ ἡ γλωσσολαλιά, ἐπίσης».

Κορυφαῖος
«Κι’ ἄν σταματήση καὶ ἡ γνώση τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ,
ἀφοῦ ἡ γνώση μας, ὅσο καὶ ἡ προφητεία μας
περιορίζονται σὲ μέρος τοῦ μέρους τῆς ἀλήθεια»ς.

Χορὸς
«Ὅμως σὰν ἔρθη τὸ τέλειο, ποὺ περιμένουμε,
τότε τὸ μερικὸ, ποὺ ἔχουμε, θὰ πάψη νὰ ὑπάρχη».
(παιάνισμα ἐγχόρδων)

Κορυφαῖος
«ΤΩΡΑ, βλέπουμε ὅλα τὰ πράγματα θαμπά,
μὲ διαύγεια κατὰ προσέγγιση,
σὰν μέσα ἀπὸ μεταλλικὸ καθρέπτη»,

Χορὸς
«ΤΟΤΕ , θὰ δοῦμε τὸ Θεὸ πρόσωπο μὲ πρόσωπο».
Κορυφαῖος
«ΤΩΡΑ, ἐγὼ καὶ σὺ γνωρίζουμε μέρος μόνο τῆς ἀλήθειας»,
Χορὸς
«ΤΟΤΕ, θὰ γνωρίσουμε, ἐγὼ καὶ σὺ ὅλα μὲ πληρότητα,
ὅπως μᾶς γνωρίζει ὁ Θεός!»
(παιάνισμα ἐγχόρδων

*
Κορυφαῖος
«Φίλοι μου! Τρία εἶναι, ἀπ’ ὅλα ποὺ ὑπάρχουν στὴ ζωὴ, καὶ κορυφαῖα καὶ ἀνώλεθρα.
Καὶ θὰ μείνουν γιὰ πάντα στὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος»,

Χορὸς (ἀργὰ καὶ μὲ ἔμφαση)
« Η ΠΙΣΤΗ ! Η ΕΛΠΙΔΑ ! Η ΑΓΑΠΗ !».

Κορυφαῖος
«Ναί, (μικρὴ παύση) ἀλλὰ τὸ μεγαλύτερο κι’ ἀπὸ τὰ τρία εἶναι..»

Ἀνδρικὸς χορὸς
(παρεμβαίνοντας μὲ ἔνταση στιχηραρικά καὶ πανηγυρικά)
«Η ΑΓΑΠΗ!

Γυναικεῖος χορὀς
Η ΑΓΑΠΗ!

Ὁ χορὸς
Η ΑΓΑΠΗ !»

Κορυφαῖος
«Ἕως ἐκεῖ, ποὺ δὲν ὑπάρχει τέλος! Ἕως τὴν αἰωνιότητα!
Γιατὶ ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη! Ναί, ἀγάπη εἶναι ὁ Θεός!»

Ὁ χορὸς
«Ναἰ, ἀγάπη εἶναι ὁ Θεός!»
(παιάνισμα ἐγχόρδων)

Κορυφαῖος καὶ χορὸς
«Κι’ὅποιος μένει στὴν ἀγάπη μένει στὸ Θεό. Κι’ ὁ Θεὸς σ’αὐτόν».
(παιάνισμα παρατεταμένο)



****
Πηγὲς ἐμπνεύσεως
Ἠσαϊου 40,18-15 ,Ψαλμὸς 138,7-15 , Μaτθαίου 22,37-40, Α΄ Κορινθίους κ.13, Ἰωάννου 4,16.

Τελευταία ἐξεργασία 10/2/2007